Tag: EU

#4. Wie bepaalt er eigenlijk wat nepnieuws is? En wanneer begint censuur?

Omdat ik geconfronteerd ben met censuur door LinkedIn op het platform LinkedIn, en met een dreigement van LinkedIn dat mijn account voor 24 uren niet toegankelijk zal zijn, “als”, of dat mijn account tenslotte permanent gesloten zal worden “als”, heb ik enige tijd besteed aan wat er zoal te vinden is over LinkedIn, wie de baas is van LinkedIn, over censuur daar, en wie er betreffende nepnieuws, ofwel misinformatie of desinformatie bepaalt wat dat is. Ik begin met het artikel dat ik na lang doorbladeren op Google, na veel gewijzigde zoektermen te hebben gebruikt, heel toevallig vond. Het is een alles verklarend helder artikel. Het wordt gevolgd met links naar de artikelen die ik daarvóór vond, en belangrijk zijn als aanvullende informatie. Maar allereerst mijn eigen bevindingen.

Meest belangrijk om te melden is het alarmerende feit dat zelfs de meest zuivere wetenschap, peer reviewed, gepubliceerd op door de hele wereld erkende platforms zoals PubMed, ResearchGate, Springer Nature, De Gruyter, etc., door de politieke gezagsdragers in dat of dat land waar LinkedIn, of een ander platform, bereikbaar is, als misinformatie, desinformatie of nepnieuws bestempeld kan worden en de content dus verwijderd. Dit gebeurde in China [waar LinkedIn verdween], maar gebeurt nu dus ook in Europa, door EU. Dat gebeurde voorheen al en gebeurt nog o.a. met onafhankelijke wetenschappelijke informatie over de biologische effecten van elektromagnetische straling, 5G, ook met kritiek zelfs van wetenschappers op vaccinaties, en nu dus met correcte up-to-date informatie over de oorlog in Oekraïne, en de voorgeschiedenis ervan. Ben je tegen oorlog dan ben je per definitie pro-Russisch, pro-Poetin, en word je, zo heb ik persoonlijk ervaren, voor Russische trol uitgescholden door pro-Amerikaanse oorlogslustige [oorlogsgeil past beter] LinkedIn-ers. Dat mag op LinkedIn. Zie mijn verklaring. Dan deug je niet. Dan mag je dus gecensureerd worden. Ook wanneer je alles kunt aantonen, via links, websites, het gesproken woord in interviews. Het is bizar dat er ongelooflijk veel desinformatie gewoon blijft circuleren op LinkedIn terwijl echte informatie als desinformatie wordt bestempeld, en verwijderd. Ook EU, Ursula von der Leyen, verspreidt desinformatie: het bewust verzwijgen van feiten bijvoorbeeld van de Nord Stream sabotage, is ook desinformatie. Zij is ook erg actief in het verspreiden van propaganda. Propaganda is een vorm van desinformatie, omdat die eenzijdig is, en gekleurd. Dat mag wél op LinkedIn. Wat betekent dat LinkedIn meedoet aan het verspreiden van misinformatie en oorlogspropaganda, aan het verdoezelen van feiten door informatieve teksten te verwijderen.

En zou LinkedIn je niet vinden, dan zijn er wel pro-oorlog en anti-Russische LinkedIn-ers die je rapporteren. Of klimaatontkenners, nadat ze je eerst heel slim met een niet in het scheldwoordenboek voorkomende term denigrerend onderuit gehaald hebben, zoals “wetenschapper” terwijl ik geen wetenschapper ben. Ik ben echter wel zeer goed geïnformeerd vanuit “Causes of climate change”, van de Universiteit van Bergen. Ik reageerde op een van totale onwetendheid getuigende reactie over het klimaat, met een knipoog-opmerking: “Dat is een beetje dom, G.K, want, etc..” Maxima’s “een beetje dom” in de richting van Alexander was geen onderuit halen. Maar LinkedIn kreeg een melding van de heer G.K. als zou ik hem gepest hebben. Daar heb ik LinkedIn over aangeschreven. De correspondentie is hier te vinden. Hetgeen men mij verwijt, uiteindelijk, heeft niets met het voorval te maken: ik zou te veel uitnodigingen krijgen. Terwijl ik zeer zeldzaam uitnodigingen voor contact krijg. En indien wel, ik daar meestal niet eens op reageer, omdat ik niet geïnteresseerd ben in mensen die niet dezelfde interesses hebben als ik. Hetgeen LinkedIn in die correspondentie aangeeft is waanzin, puur uit de duim gezogen nergens op slaande nonsense. Tenslotte stopt men met reageren. De zaak is gesloten. Wie zijn dat eigenlijk achter de schermen?

Veel van dit soort valse meldingen maken het LinkedIn heel eenvoudig: je wordt zonder enige vorm van pardon “restricted” en tenslotte totaal verwijderd. Dit is 2023. Binnenkort is het weer dodenherdenking, staan we (al)weer even stil bij de tijd dat Nederlanders door NSB-ers werden gerapporteerd, vervolgens geliquideerd door de Duitsers, of afgevoerd naar concentratiekampen. Een profiel op LinkedIn verwijderen om hierboven vermelde redenen en zoals het gebeurt is een profiel liquideren. Door alles wat er nu speelt heb ik me enige tijd bezoedeld gevoeld. Besmuikt met impertinente leugens. Op 5 mei viert Nederland Bevrijdingsdag. Vrijheid? Vrijheid van meningsuiting in de media is schijn. Het digitale leger van ondeskundigen kan straffeloos een woordje mee spreken, terwijl ze niet op de hoogte zijn, de opleiding niet hebben om mee te discussiëren, maar wel gedegen discussies komen binnenvallen en de zaak aan flarden schieten, om dan vervolgens de slachtofferrol te misbruiken, aan te kloppen bij LinkedIn, en te wijzen naar de zogenaamde boosdoeners, die de digitale LinkedIn misbruiker op een correcte, beleefde, tegelijkertijd educatieve manier geantwoord hebben, om dan schandalig genoeg door LinkedIn gestraft te worden, omdat LinkedIn niet de opbouw van de discussie controleert, en niets leest, alleen op losse woorden en termen reageert. Tja, een beetje(?) dom zijn ze wel bij LinkedIn, zo blijkt. Je mag bovendien nog veel meer bij elkaar liegen: je mag op je profiel schrijven wat je wilt, geen haan die ernaar kraait wanneer de opleiding niet is wat je pretendeert, wanneer je dus liegt, omdat de titel of de opleiding waarmee je pronkt, je niet toekomt. Dat controleert LinkedIn niet. Dit is corruptie en staat haaks op rechtvaardigheid, waarheid, democratie, tegenover inspraak op basis van echte feiten. Het wordt tijd voor LinkedIn politie en advocaten. Zodat de leugens, de echte desinformatie en de onterechte censuur stoppen.

Er bestaat sinds kort een nieuwe term: shadow ban. Zo kan de overheid, de politiek, jou buiten de zoektermen houden op social media wanneer wat je schrijft het volk zou kunnen wakker maken voor hun praktijken, zonder dat je het ooit te weten komt. Dit gebeurt ook in EU. Dus niet alleen in wat men een dictatuur noemt. Of dit ook geldt voor blogs: het zou me niet verbazen.

Die censuur-gevoeligheid geldt dus ook voor het delen van in-depth informatie, historisch voor 100% correct en te traceren, aan te tonen, zelfs met opnames van telefoongesprekken over de oorlog en de voorgeschiedenis ervan in Oekraïne, van voor 100% aantoonbaar betrouwbare en daardoor wereldwijd gerespecteerde wetenschappers en/of journalisten, Zie voor enkele namen hier.

En dan nu:

WIE BEPAALT ER EIGENLIJK WAT NEPNIEUWS IS? EN WANNEER BEGINT CENSUUR?

Gepubliceerd: 27 april 2019
https://www.wyniasweek.nl/wie-bepaalt-er-eigenlijk-wat-nepnieuws-is-en-wanneer-begint-censuur/
In: Wynia’s Week
Door: Coen de Jong

Sinds de uitslag van het referendum in het Verenigd Koninkrijk over lidmaatschap van de Europese Unie (in juni 2016) en de verkiezing van Donald Trump tot president van de Verenigde Staten (in november 2016) roepen Europese politici dat desinformatie een existentiële bedreiging vormt voor de democratie. Kiezers zouden in de aanloop naar de verkiezingen voor het Europese parlement op 23 mei 2019 wederom gewillige doelwitten zijn van desinformatiecampagnes van populistische volksmenners, ondersteund door Rusland. De Europese Unie kwam in december 2018 met een ‘Action Plan against Disinformation’ waarin het lidstaten dwingend oproept een heel pakket aan maatregelen in te voeren om desinformatie op sociale media te monitoren en bestrijden.

Nu is er één probleem: door de strijd tegen desinformatie rechtstreeks aan verkiezingen te koppelen komt de bestrijding ervan in één lijn te liggen met de strijd tegen de politieke oppositie. En wat is dat eigenlijk, desinformatie? De EU omschrijft desinformatie in het Action Plan ruwweg als ‘valse en misleidende informatie die bedoeld is om het publiek te misleiden’. De EU sluit onder andere niet-bewust gemaakte fouten, satire en parodie uit van de noemer desinformatie. Net als opinies. Maar wat desinformatie dan wel is weet de EU niet goed uit te leggen. De zwakke plek is overduidelijk: wie gaat bepalen wat desinformatie is en wat niet?

Lees hier verder: Een politieke strijd / Politieke propaganda / Media checken de macht niet /

Aanvullend:

01. Hoe verdient LinkedIn geld?

02. Wie is de eigenaar van LinkedIn?

  • Microsoft

03. Is Microsoft betrouwbaar?

04. Hoeveel kost LinkedIn Premium?

05. Is LinkedIn Premium het waard om voor te betalen?

06. Vraag die ik nergens beantwoord krijg:

  • worden LinkedIn Premium accounts ook gecensureerd indien deze informatie publiceren die volgens de regering daar en daar als misinformation, desinformatie of nepnieuws wordt gecategoriseerd?

07. Censuur op LinkedIn

08. EU wetgeving

09. Nieuwe EU-wetgeving verplicht online platforms om nepnieuws aan te pakken

10. Nederlandse media dagvaarden EU om nepnieuws

11. Ollongren: ‘Geen probleem dat EU bepaalt wat nepnieuws is’

12. Hoofdredacteuren steunen procedure tegen EU om nepnieuws

113. Ik stond op de EU lijst voor nep-nieuws. Maar dat bleek onterecht.

14. Kamer spreekt Eurocommissaris Ansip over nepnieuws

15. Wie bepaalt er eigenlijk wat nepnieuws is? En wanneer begint censuur?

#2. Zaak Heiko von der Leyen: de Europese Commissie ontkent belangenconflicten

Affaire Heiko von der Leyen : la Commission européenne nie les conflits d’intérêts
Gepubliceerd: 17 maart 2023
Door: Michèle Rivasi – Europarlementariër Ecologie De Groenen
In: Le Club de Mediapart

Vertaling vanuit het Frans in het Nederlands via Google:

De Europese Commissie is van mening dat de commerciële activiteiten van Heiko von der Leyen in de farmaceutische industrie niet onverenigbaar zijn met de institutionele rol van zijn vrouw, Ursula von der Leyen, voorzitter van de Europese Commissie, en stelt geen gevallen van belangenconflicten voor.

Na de onthullingen van de Italiaanse en Duitse media over de ietwat gênante zakelijke activiteiten van Heiko Von der Leyen, de echtgenoot van de voorzitter van de Europese Commissie, hebben wij – acht groene Europarlementariërs[1] – een open brief gestuurd naar de Europese commissaris voor Transparantie, Vera Jourova .

We hadden mevrouw Jourova en de drie leden van de ethische commissie van de Europese Commissie gevraagd om het dossier te bekijken, de informatie in onze brief te bestuderen en te beslissen of het ethisch verantwoord was voor het privébedrijf van de echtgenoot van de voorzitter van de Europese Commissie (Heiko VDL is medisch directeur van Orgenensis Int. en algemeen directeur van Orgenesis Italië) is betrokken bij projecten die worden gefinancierd of medegefinancierd door Europese programma’s.

Het antwoord van de Europese commissaris op transparantie

Dat was in december 2022. Drie maanden later, vorige week, kregen we eindelijk het antwoord van commissaris Jourova. In haar antwoord van zes pagina’s probeert de Transparency Commissioner aan te tonen dat er geen sprake is van belangenverstrengeling of schending van de ethische code op de problematische punten die in onze brief aan de orde worden gesteld.

~~~

Lees: mijn artikel over de verontrustende activiteiten van het echtpaar von der Leyen.

~~~

Met betrekking tot de deelname van het bedrijf van de heer Von der Leyen, Orgenesis Italy, aan de begeleidingscommissie van de stichting “National Center for Gen Therapy and Medicines Based on RNA Technology”[2], die 320 miljoen euro ontving van het Italiaanse herstelplan, sluit mevrouw Jourova uit eventuele belangenverstrengeling. Ze merkt op dat “de Commissie niet heeft deelgenomen en niet heeft deelgenomen aan de selectie van het project” en dat “de oproep en selectie van het project de verantwoordelijkheid is van het Italiaanse ministerie van Universiteiten en Onderzoek”.

Mevrouw Jourova legt echter niet uit waarom de heer Von der Leyen is teruggetreden uit de Raad van Toezicht van deze Stichting, naar aanleiding van onthullingen in de Italiaanse pers.

Wat betreft de financiering van de 4 miljoen euro van een van de dochterondernemingen van Orgenesis, Mida Biotech, gevestigd in Nederland, door het Europese programma Horizon Europe, legt mevrouw Jourova ons uit dat deze financiering plaatsvond via het agentschap European Executive EISTEA[3] . “De toekenning van Europese financiering is de verantwoordelijkheid van de directeur van het EISTEA-bureau”, aldus de brief, eraan toevoegend dat “de Commissie en haar voorzitter niet betrokken zijn bij deze individuele toewijzingsbesluiten”. Kortom, er is geen sprake van belangenverstrengeling.

Wat de commissaris ons echter niet uitlegt, is dat dit uitvoerend agentschap, EISTEA, werd opgericht en beheerd door de Europese Commissie.

Een “struisvogelbeleid” ondanks de schandalen

Opnieuw hebben we hier te maken met een vorm van “struisvogelpolitiek” omdat de commissaris voor transparantie ons verzekert dat er geen sprake is van belangenverstrengeling, noch van “draaideur” of meer corruptie binnen de Commissie. Deze bewering komt tot ons net na de Hololei-schandalen (de baas van het directoraat-generaal Mobiliteit en Transport (Move) binnen de Commissie die op kosten van deze staat meermaals naar Qatar ging terwijl zijn dienst onderhandelde met de Qataris en luchtvervoersovereenkomst) of zelfs de Hoffman/Dentsu-affaire.

Ook in deze gevallen heeft de Commissie, zoals gebruikelijk, publiekelijk bevestigd dat deze hoge Europese functionarissen geen ethische regels hebben overtreden. De conclusie bleef gehandhaafd, zelfs toen bleek dat dhr. Hololei zelf de potentiële belangenconflicten in verband met zijn door de Qatarese staat aangeboden reizen beoordeelde.

Het is echter duidelijk dat het huidige ethische kader van de Europese instellingen geen stand houdt. We hebben te maken met een vorm van zelfacceptatie, interne ethische commissies van de instellingen bestaande uit ambtenaren of gekozen Europese functionarissen die zich uitspreken over het gedrag van hun collega’s. Deze zelfregulering werkt niet. Er wordt nooit een intern onderzoek aangekondigd dat tot sancties leidt, hoe ernstig het schandaal ook aan het licht kwam. En zelfs wanneer er administratieve sancties worden opgelegd, blijft deze informatie vertrouwelijk.

De urgentie van een onafhankelijk ethisch orgaan


Juist om deze totale afwezigheid van externe en onafhankelijke controle op de naleving van ethische regels binnen de instellingen van de Europese Unie te verhelpen, hebben we er bij de Europese commissaris voor Transparantie op aangedrongen snel een onafhankelijk ethisch orgaan voor te stellen dat van toepassing zou zijn op alle instellingen van de Unie en die de bevoegdheid zou hebben om te onderzoeken en te bestraffen.

Ook al wilde mevrouw Jourova ons ervan overtuigen dat de bestaande structuren zoals OLAF[4] of het Europees Openbaar Ministerie heel goed in staat zijn om te reageren op beschuldigingen van ernstig wangedrag binnen de Europese administratie, toch bevestigde ze ons dat de Europese Commissie binnenkort zou voorstellen “ de oprichting van een gemeenschappelijk ethisch orgaan voor alle EU-instellingen”.

Het is absoluut noodzakelijk om op Europees niveau wetgeving uit te vaardigen, om duidelijke ethische regels en openbare sancties op te leggen die zullen worden afgedwongen door een ethische instantie van de EU. Dit is een conditio sine qua non om het vertrouwen van onze medeburgers in Europa enigszins te herstellen.

1] Michèle Rivasi, Benoit Biteau, Claude Gruffat, Damien Carême, Caroline Roose, Rosa D’Amato, David Cormand, François Alfonsi.

2] Dit is een project onder leiding van de Universiteit van Padua met in totaal 49 partners (24 openbare universiteiten, één openbaar onderzoeksinstituut, twee particuliere universiteiten, één particulier onderzoeksinstituut, één particulier ziekenhuis, drie particuliere stichtingen en 17 particuliere bedrijven zijn Orgenesis Italy srl ).

3] EISMEA – het uitvoerend agentschap van de Europese Raad voor innovatie en het midden- en kleinbedrijf.

4] OLAF – Bureau voor fraudebestrijding van de Europese Unie.

Create a website or blog at WordPress.com

Up ↑